ΤΑΥΛΑ ΚΑΙ ΤΣΑΕΡΑ

​

Η ταύλα, δηλαδή το τραπέζι, καθώς και οι τσαέρες (καρέκλες) ήταν απλής κατασκευής, ξύλινα έπιπλα, τα οποία εξυπηρετούσαν τις καθημερινές ανάγκες της οικογένειας κατά τις ώρες του φαγητού.

​

Οι παλαιότεροι τύποι τραπεζιών είχαν μικρό μέγεθος και ορθογώνιο σχήμα. Διέθεταν τέσσερα υποστηρίγματα, και στο πάνω μέρος τους αποτελούνταν από παραταγμένα, απλά σανίδια, συχνά αροκάνιστα. Τα μικρά αυτά τραπέζια ήταν γνωστά και ως ταυλιά. Ίδιας κατασκευής αλλά μεγαλύτερου μεγέθους τραπέζια ήταν τα τραπεζοταύλια, τα οποία χρησίμευαν για γεύματα με περισσότερους συνδαιτημόνες.

​

Στα νεότερα χρόνια (20ός αιώνας), έκαναν την εμφάνισή τους στα νοικοκυριά της υπαίθρου τραπέζια με πιο προσεγμένη κατασκευή, καθώς και διακόσμηση. Τα τραπέζια αυτά είχαν τορνευτά πόδια και συρτάρι με διάφορες σκαλιστές ή εγχάρακτες παραστάσεις, οι οποίες συχνά περιλάμβαναν πουλιά, άνθη και άλλα.

​

Οι τσαέρες του μαειρκού, συνήθως τέσσερις ή πέντε, είχαν γεροδεμένο, χοντροπελεκημένο ξύλινο σκελετό και κάθισμα τόνενο, δεμένο δηλαδή με φλούδι πλεγμένο σε βρουλλιά (πλεξίδες). Οι ντόπιοι καρεκλοποιοί, γνωστοί ως τσαεράες, συχνά φρόντιζαν να διακοσμήσουν τα ξύλα της πλάτης με διάφορα απλά μοτίβα, όπως κύκλους, ρόμβους, τρίγωνα, τεθλασμένες γραμμές, ή ακόμη και μικρά πρόσωπα. Διακοσμήσεις σε σχήμα σταυρού γίνονταν και στο κάθισμα, την ώρα του δεσίματος. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούνταν στελέχη βούρλων (καζαβια) ή σιταριών (ποκαλάμες) χρωματισμένα με πράσινη μπογιά.

​

Στα πολύ φτωχικά σπίτια, στα οποία υπήρχαν λιγοστές καρέκλες, τα παιδιά έτρωγαν καθισμένα στο πάτωμα, με το φαγητό σε ψάθινο τσέστο (πανέρι), τοποθετημένο σε αναποδογυρισμένη καρέκλα.