ΣΙΕΡΟΜΥΛΙΝ

 

Αναπόσπαστο μέρος του κυπριακού νοικοκυριού αποτελούσε, μέχρι και τον 20ό αιώνα, το σιερομύλιν, δηλαδή ο πέτρινος χειρόμυλος για το άλεσμα διαφόρων προϊόντων, όπως το πουργούρι, το ρόβι, η λουβάνα και άλλα.

​

Κάθε σιερομύλιν σχηματιζόταν από δύο επάλληλες, ισομεγέθεις κυκλικές πέτρες, με οπή στο κέντρο τους για την τοποθέτηση ενός ξύλινου στελέχους, του παλλουτζιού, ως άξονα. Μια δεύτερη οπή στην πάνω πέτρα, κοντά στην περιφέρεια, χρησίμευε για την τοποθέτηση ξύλινης λαβής, μέσω της οποίας επιτυγχανόταν η περιστροφική κίνηση για το άλεσμα. Η κάτω πέτρα παρέμενε σταθερή.